Zichtbaarheid

Het is bijna zover: mijn tweede boek De authentieke vrouw verschijnt begin mei. Een boek dat ik in eigen beheer uitgeef, omdat het dicht bij mezelf ligt en omdat ik het een mooi idee vind om het van vrouw tot vrouw te verspreiden. Een mooie proces maar ook uitdagend, want ik mag mezelf als auteur en authentieke vrouw laten zien. En dat is heel eng…

Angst

Een boek schrijven achter mijn bureau (of zittend op de grond, waar ik dikwijls schrijf op een schapenvachtje) is een fijne, inspirerende en ook veilige bezigheid. En nu mag het boek naar buiten, en met het boek mag ik mezelf zichtbaar maken. En dat brengt allerlei gevoelens met zich mee, met name van angst. Want het voelt ineens heel kwetsbaar om als auteur van een boek voor vrouwen en over vrouwenonderwerpen naar buiten te treden. Dit boek voelt als mijn missie, het heeft zichzelf als het ware geschreven en het staat als een huis. Het boek promoten is dus niet zo moeilijk, maar mezelf als auteur eraan verbinden wel. En waarom? Waarom voel ik angst?

Kindpijn

De laatste maanden zijn een interessante weg naar binnen geweest. Het schrijven heeft al veel losgemaakt, want je leeft wat je schrijft. Heb ik mijn volledige vrouwelijke authenticiteit in eigendom? Voel ik me als vrouw kwetsbaar en krachtig tegelijk, zodat ik zichtbaar kan en mag zijn? Het ene moment lukt dat beter dan het andere moment. Ik word geconfronteerd met kindpijn uit het verleden waarin mijn vader boos werd als ik mezelf niet goed uitdrukte. De eerste blokkade op mezelf uiten en zichtbaar maken is toen ontstaan. Ik merk dat ik het in dit proces lastig vind om mezelf te uiten vanuit de innerlijke verbinding en vanuit mijn vrouwelijkheid. Zakelijk en to the point communiceren vanuit mannelijke energie is een manier die ik ken, maar promotie doen vanuit mijn bekken en mijn vrouwelijke zachtheid is een weg die nieuw en spannend voelt.

De authentieke weg

Vrouwen zijn eeuwenlang onderdrukt en vermoord vanwege niets anders dan het feit dat ze vrouw waren. Hun vrouwelijkheid was reden om aan te nemen dat ze waren behekst, verbonden met de duivel en van nature onrein. Deze vervolgingen dragen we met ons in ons dna en in ons collectieve geheugen. Iedere vrouw is door haar voormoeders belast met de angst voor martelingen en de dood  als zij zichzelf als vrouw zichtbaar maakt. We hebben geleerd ons aan te passen en het mannelijke principe te volgen. Maar de tijd breekt aan dat steeds meer vrouwen hun innerlijke stem horen die roept om vrouwelijke bevrijding. Om een bevrijding waarbij we volledig vrouw kunnen zijn, als een prachtige aanvulling op het mannelijke principe. Steeds meer vrouwen volgen hun vrouwelijke intuïtie en leven hun vrouwelijke authenticiteit. En ik mag daar met mijn boek een bijdrage aan leveren door mezelf zichtbaar te maken. De angst voor een boze reactie van mijn vader en de angst voor vervolging of dood mag ik los gaan laten, zodat ik mezelf mag zijn en laten zien. Op die manier leef ik mijn authentieke vrouwelijkheid, kwetsbaar en krachtig tegelijk. Wandel je met me mee?